Selamlar herkese... Bugün çook geç kalan bir tarifi yazıyorum. Tarhana yapımını paylaşmadan önce, çocukken nefret ettiğim şimdi çok sevdiğim bu çorbanın hikayesini anlatmak istiyorum sizlere. Sanırım 10 yaşındaydım. Doğuda aşırı soğuk bir kış mevsimi geçirdik o yıl. Annem uzun zaman hasta yattı, ciğerlerini üşütmüştü. Babam yalnız kaldı ve elinden yemek yapmak da gelmez. Hazır çorbaları (özellikle tarhana )) Pişirip önümüze getiriyor ama ben lokmaları yutamıyorum :)) Babamın zoruyla biraz yiyip kalkıyorum...
     Aradan yıllar geçti, bir gün hep beraber otururken babamın yaptığı çorbaların konusu açıldı. Ben yine, baba hiç bir çorba o kadar lezzetsiz olamaz gibi bir şeyler söyledim :)) Hem tadı kötü, hem  soğuk, hem de kıvamsızdı dedim. Ne bileyim kızım karıştırıp getiriyodum dedi. Nasıl yani, pişirmeden mi yaptın çorbaları diye sorduk. Babam ise ben pişirileceğini bilmiyordum, sıcak suyla karıştırıp getiriyordum dedi :)
      O zamanlardan belliymiş damak tadımın iyi olacağı da neyse biz konuya dönelim :) Evde Tarhana Yapımı'nı hazırladığım sırada araya bayram girdi. Bayramın ilk günü bir de ağır grip de olunca :( günlerce kaldı. Yaparken de aşama fotoğraflarını çekemedim. Şimdi ben o kadar güzel anlatırım ki tarhana yapımını fotoğraf görmüş kadar olursunuz :)))
Tarhana biraz uğraştıran bir gıda kabul etmek lazım ama evde yaptığınız tarhananın lezzeti o kadar güzel ki... Azıcık yorgunluğa değer. Çocuklar söz konusu olduğunda, gönül rahatlığıyla sofraya koyacağınız bir çorba olur.

Ben en çok yapılan sade un tarhanasını sizlerle paylaşıyorum ama Tarhana, bölgelere göre yapım tekniği farklılığı taşımasının yanında son ürün haline gelmesinde de yine farklılıklar içerir. Çorbalar eklenen malzemelerle doyurucu bir öğün haline gelebilmektedir. Örneğin içine haşlanmış nohut, fasulye, mercimek, barbunya, börülce, süt, beyaz peynir, tulum peyniri, kavrulmuş kıyma, tavuk, kemik suyu gibi eklemelerle hem aromatik değerleri hem de besin değerleri açısından