Bazen zamana ayak uyduramadığımı hissediyorum. İzleyip kafa salladığımı ama aidiyet hissedemediğimi. Pasta ürünleri satan o büyük büyük dükkanlarda yaşadığım hayret hissini. Sabit tutucu, sertleştirici, çabuk kurumasın diye katkı, düzeltici, kenar kıvırıcı, pasta kalemi, yaldız, altın sevenlere sarı rüya pırıltısı... Bu durumlarda tek hissettiğim evde sade, basit ve lezzetli bir pasta yapıp ikram etmek oluyor. Çayın yanına köşede duran kavanozdan bir kurabiye veya kek kalıbından çıkan bir dilim mutluluk olarak almak.

Kursta öğrencilerimle beraber geleneksel aile yemekleri yaptığımız zaman herkes o kadar mutluydu ki. Güzel güzel yemeklerin yanında Van pastası da çok beğenildi. Alev Hanım hem yaptı hem de anlattı. Kendi anneannesinin çok misafiri olduğunu kapısının hiç kapanmadığını anlattı. Anadolu’da misafirli eve çok önem verilir. Yemekten çok yedirmek önemlidir. Yedirdiği, insanın gururu olarak görülür. Misafir geldiğinde ikram edilecek şeyler önceden düşünülür, planlanır. Şimdilerde olduğu gibi dışarıda buluşup sürekli saatine, telefonuna bakılmaz. Daha doğrusu bakılmazdı. Hızla değişti mutfak alışkanlıklarımız ve kültürümüz. Bence siz evde Van pastası yapın, koyun bir kenara. Bakarsınız kapı çalar, iki muhabbet etmeye bir arkadaşınız uğrar. Evin beti bereketi olur... Şimdi ben program çekiminde dışarıdayım, üşüdüm. Bakarsınız kapınızı çalarım. Ne dersiniz... Ne kek ne de kurabiye olan bu tarifi yapmak sadece 10 dakika sürüyor.

• 4 yumurta (bir tanesinin sarısı üzeri için)
• 1 su bardağı şeker
• 1 su bardağı erimiş tereyağ
• 1 su bardağı yoğurt
• 1 paket kabartma tozu
• 1 çay kaşığı karbonat
• 1 paket vanilya ya da portakal rendesi
• Yarım limonun suyu
• Göz kararı un
• Üzeri için ceviz